Kolejna ciekawa praca. Tym razem proponujemy lekturę opowiadania twórczego na podstawie legendy o Twardowskim. Autorką jest szóstoklasistka Oliwka Nędzi.
 

   Pewnego razu pan Twardowski postanowił wrócić na Ziemię, ponieważ bardzo tęsknił za Krakowem. Zawołał więc swojego koguta i  poleciał w kierunku naszej planety. Twardowski bał się, że gdy tylko stanie na Ziemi, diabeł zabierze jego duszę, jednak wolał oddać duszę szatanowi niż ciągle tęsknić.

   Po upływie kilku minut był już w Krakowie, w swoim domu. Pierwszą rzeczą, jaką zrobił, było najedzenie się do syta, po czym wyszedł na spacer, żeby zobaczyć, jak zmienił się Kraków. Do domu wrócił wieczorem, niemal zapominając o diable. 

Gdy położył się spać, usłyszał drapanie w drzwi.

Drzwi się otworzyły z ogromnym impetem, a do środka wszedł diabeł.

- Oczywiście, że pamiętam- odrzekł Twardowski. Jednak duszę będziesz mógł odebrać mi tylko w Rzymie, a to Rzym nie jest.

- Nie bądź pan taki pewny, zobacz pan na swoje drzwi, to inaczej pan będziesz mówił.

Twardowski niepewnie podszedł do drzwi i wyszedł z mieszkania, aby je zobaczyć od zewnątrz.

Na drzwiach był napis ŻYM i Twardowski zaczął się śmiać.

Diabeł nie wierzył Twardowskiemu, spojrzał na umowę i na drzwi. Rzeczywiście źle napisał to słowo. Twardowski w międzyczasie uciekł z mieszkania jak najdalej, zanim diabeł zdążył poprawić błąd.

   Teraz Twardowski żyje z dala od Krakowa, jednak wciąż spotyka szatana próbującego go namówić, by trafił do Rzymu. I tak będzie jeszcze przez wiele lat, dopóki diabeł go nie złapie. 

 

 

  Nasi uczniowie próbują swoich sił nie tylko w poezji. Mają bujną wyobraźnię i potrafią napisać bardzo ciekawe opowiadania.

 Poniższe opowiadanie twórcze napisała Oliwka Nędzi z klasy VI.                        

 

  Tajemnicze pudełko.

 

     Był ciepły, letni dzień, a ja właśnie skończyłam czytać moją nową książkę pod tytułem “Jelenie widmo” , gdy nagle zadzwonił dzwonek do drzwi.

      -Kto tam?-zapytałam, wchodząc do przedpokoju.

-Kurier-odezwał się nienaturalnie niski głos. 

Gdy otworzyłam drzwi, nie zobaczyłam jednak nikogo, a jedynie sporej wielkości pudełko z doczepioną karteczką. Pomyślałam, że moi znajomi robią sobie żarty, więc ich zawołałam, ale nie usłyszałam odpowiedzi. Niepewnie wniosłam pudełko do kuchni po czym przeczytałam liścik: “Hej! Nie otwieraj tego pudełka, dopóki się nie spotkamy. Mamy dla ciebie niespodziankę. Dzisiaj o 20:00.’’ Dalej były tylko cyfry, które jak się domyśliłam, były koordynatami pewnego miejsca. 

     Przez resztę dnia czekałam na godzinę 19:00, aby ruszyć do miejsca, które okazało się być rozległym lasem. Nie wydawało mi się to podejrzane, ponieważ następnego dnia miałam imieniny, a moi przyjaciele lubią robić niespodzianki. 

Gdy wybiła 19:00, ruszyłam w drogę, kompletnie zapominając o naładowaniu telefonu. Po dwudziestu minutach spokojnego marszu telefon rozładował mi się, 

a ja się zgubiłam. Nagle zobaczyłam w krzakach ruch, więc postanowiłam iść 

w tamtym kierunku. Ruch wywołała niewielka sarenka, która wydawała się być zagubiona tak samo jak ja. Podążyłam za zwierzęciem, zapuszczając się w głąb lasu. Robiło się coraz ciemniej, a gałęzie zaczęły wyglądać jak ręce, które chciały mnie dosięgnąć. Niespodziewanie zwierzę zaczęło się we mnie wpatrywać i stanęło na dwóch nogach. Strasznie się wtedy przestraszyłam i zaczęłam uciekać, jakby gonił mnie sam diabeł.

      W końcu dotarłam na polanę, która wyglądała jakby była przygotowana na imprezę. Na środku leżał koc, a wokół niego były lampki. Bardzo mi ulżyło

 i wymęczona biegiem usiadłam na koc. Wtem z otaczającego mnie lasu zaczęły wychodzić jelenie. Wyglądały normalnie poza jednym szczegółem. W ich oczach było widać obłęd.Zaczęłam sobie przypominać książkę,którą dzisiaj czytałam. Opowiadała bardzo podobną historię, a gdy zwierzęta otoczyły człowieka on ginął 

i nie wracał.Nigdy się tak nie bałam, a łzy spływały mi po policzkach.Powiedziałam jedynie:

 - O Boże !!!

 Jelenie zaczęły się zbliżać, a ja w myślach zmówiłam pacierz, dopóki nie odpłynęłam. 

     Obudziłam się w pudełku jako jeden z jeleni.Było ciemno, ale wiedziałam wszystko dokładnie. Wokół mnie były jelenie z ludzkimi głowami. Chciałam krzyknąć, ale nie mogłam nic zrobić. Po chwili zorientowałam się, że głowę mam swoją,

 a z szyi leci mi krew. Po rozmiarze pudełka zorientowałam się również, jaka jestem mała.

    Od tej pory podróżuję w pudełku po całym świecie. Jelenie znajdują nowe ofiary,

 a pudełko robi się pełne. Gdy ktoś je otworzy, zostaje wciągnięty, a jak nie, przeżywa to co ja kiedyś.

 Pamiętaj, nigdy nie chodź do lasu nocą, a gdy zobaczysz dziwnie wyglądającego jelenia, uciekaj!

 

Przyszła wiosna

ptaszki zaćwierkały.

Radośnie uśmiechnęła się wysoka sosna.

Uśmiechnął się dąb rozłożysty

bo zobaczył koło siebie pierwszego wiosennego zajączka.

Lisek wesoło podskakuje

a rozbudzony niedźwiadek ma chętkę na rybkę z wody.

Przebiśniegi śmiało główki na słońce wychylają,

drzewa listki na siebie zakładają.

Wszyscy z radością witają zieloną panią.

 

Jakub Wasylik – klasa V

 

 

Tulipany wiosenne, ładne, pachnące.

Jest ich mnóstwo na zielonej łące.

Żółte i czerwone główki

do słońca podnoszą.

Uśmiechają się wszystkimi płatkami

kochają wiosnę.

 

Dominik Norkowski- klasa V

 

 

Odeszła zima,

przyszła wiosna i jest z tego powodu radosna.

Dzięcioł stuka wesoło

i wszystkich budzi wokoło.

Przebiśniegi i krokusy

wychylają się spod białej kołderki.

Ptaki radośnie przecierają piórkami oczy

i od rana zaczynają swój koncert uroczy.

Gałązki prędko na siebie listki wkładają

zielony kolor ich szaty mają.

Ludzie ze snu zimowego się obudzili

i wiośnie wesołą piosenkę zanucili.

 

Jakub Pogoda- klasa V

 

 

Wiosna, wiosna

uśmiechnięta pani

zbiera piękne kwiaty.

Obok niej motyle kolorowe wirują

do melodii piosenki, którą ptaki wyśpiewują.

Drzewa radośnie szumią,

spoglądają na świeżą trawę

i w ładędzie na jeziorze się wpatrują.

Wiosna, wiosna

wszędzie rozsiewa swój czar.

 

Zuzanna Michoń- klasa V
 

Już tu jest....

Ptaki wracają i śpiewem oznajmiają,

że z ciemnych uliczek wraca do nas wiosna.

Na niebie ciemne chmury się pochowały

widać błękitne obłoczki z pięknym, złotym słońcem.

Na łące faluje morze kwiatów.

Drzewa mają zieloniutkie liście.

Chętnie zamieszkałbym na takim drzewie,

siedziałbym na gałązce

wsłuchany w szum wiosennego wiatru i śpiew ptaków.

 

Filip Tarnowski- klasa V

 

 

Szanowne panie, mili panowie, drodzy państwo.

Przedstawiam moją przyjaciółkę.

Przed wami Pani Wiosna.

Radosna, piękna i wspaniała

Czarodziejka, dzięki której kwitną kwiaty,

Wróżka, która swoją różdżką rozbudza zapachy,

a te przyprawiają was o prawdziwy zawrót głowy.

Miłośniczka przyrody, zieleni, uśmiechu.

 

Kornela Budzisz – klasa IV

 

 

Idzie wiosna, a nie jesień

kwiatów będzie pełna kieszeń.

A kiedy już nadchodzi,

od razu zielono się robi

 

Ptaki rano będą śpiewać,

a wtedy odechce się ziewać.

Kiedy znikają śniegi,

pojawiają się przebiśniegi

 

Słońce wcześnie wstaje

i woła na śniadanie

Dzieci radośnie dzień witają,

z wiosną na podwórku igrają.

 

Oliwia Matwiejczuk- klasa VI

 

Sosna naplotkowała,

że już wiosna przyleciała

ciepła i wesoła.

Łąki kwiatkami ozdobiła,

lecz nad polami się zastanowia.

Bociany też nam sprowadziła.

Króliczki Wielkanoc już szykują.

Marzannę topić idziemy,

tak zimę pożegnamy,

a ciebie wiosno

serdecznie witamy

Oliwia Kita- klasa VI

 

Powolutku przyszła wiosna taka piękna i radosna.

Boćki już się rozglądają,

lecz żaby uciekają,

a na łąkach pąki kwiatów,

świeża trawa.

Powiewa czasem

ciepły wietrzyk

potem z chmurki

lekki deszczyk

Pora już wyruszać

panią zimę topić w rzece.

 

Bartek Kita- klasa IV
 

Wiosna, wiosna

piękna i radosna.

Ptaki swe koncerty zaczynają

do słuchania ludzi zapraszają.

Przebiśniegi i krokusy wyrastają

wesoło się do nas uśmiechają.

 

Lena Kaciuba- klasa IV

 

 

Wiosna

Pani piękna i radosna

budzi ze snu kolorowe kwiaty.

Robi się ciepło, cieplej, gorąco.

Ptaki wiosenne koncerty zaczynają

a zwierzęta w ten rytm radośnie fikają.

Chmury wesoło płyną po niebie

i uśmiechają sę do Ciebie.

 

Klasa IV

Zuzanna Michoń- klasa V

Jest taki człowiek, o którym chcę wiersz napisać

a zatem posłuchajcie.

napisał książek wiele

uczył dzieci życiowych mądrości

szanował wszystkie dzieci

został z nimi do końca, do śmierci.

 

Kochał swoje dzieci całym sercem

opowiadał im bajki i baśnie

rozmawiał z nimi o ich troskach i problemach

czuwał nad ich bezpieczeństwem

zapewnił im miłość i radość

a wiesz, o kim piszę?

Korczak Janusz- przyjaciel dzieci

 

 

Jakub Pogoda- klasa V

Prawa dziecka

odpoczynek i zabawa

prawo do własnego miejsca w domu

do bezpieczeństwa, opieki i miłości.

Dziecko ma swoje zdanie.

W prawach dziecka

chodzi o to, że możemy robić to, co lubimy.

 

Filip Tarnowski- klasa V

Dziecko - to człowiek

ma prawo do miłości i przyjaźni

do zabawy i nauki

do wolnej ojczyzny i rodziny.

 

Dziecko jest prezentem od życia

najcenniejszym darem,

którego nic nie zastąpi.

 

Maciej Biernacki – klasa V

Janusz Korczak

wybitny pisarz

,,Króla Maciusia Pierwszego” ,dzięki niemu czytamy.

 

Stary Doktor

lekarz

pomagał dorosłym i dzieciom.

 

Dla dzieci dom zbudował

bezpieczne miejsce w nim znalazły.

Troszczył się o najmłodszych 

Kochał ich

razem z nimi zginął

Przyjaciel Dzieci

 

 

Zofia Fiedorowicz- klasa V

Janusz Korczak

wspaniały pisarz

niezwykły lekarz

pomocnik wszystkich dzieci

opiekun najsłabszych i najmłodszych.

Kochał dzieci

całym swoim sercem

Napisał dla nich powieści i opowiadania.

Chciał, żeby wszystkie dzieci były szczęśliwe.

Zuzia, Kuba, Filip, Maciek, Zosia, Małgosia

Pamiętaj

rodzicu, koleżanko, kolego

a także wy- wszyscy ludzie

w prawach o nas- dzieciach jest mowa

akceptujcie zdanie najmłodszych

 

dbajcie o nasze zdrowie

zapewnijcie nam opiekę, spokój, radość

i zapamiętajcie, że chcemy czuć się bezpiecznie

echo nasze słowa powtórzy

cel jest jeden

kochajcie nas

a będziemy szczęśliwi

 

Zuzanna Michoń- klasa V

Jest w kalendarzu ważny dzień

Każdy Polak o tym wie.

To 11 listopada

W tym dniu Święto Niepodległości przypada.

 

Żaden Polak o tym zapomnieć nie może

Bo to święto Ojczyzny kochanej.

 

Zaśpiewaj w tym dniu ,,Mazurka Dąbrowskiego”

Wywieś biało- czerwoną flagę.

Popatrz na Orła Białego

I pamiętaj

Plaska jest tylko jedna.

 

 

 

Zofia Fiedorowicz- klasa V

Ojczyzna

jeden, jedyny kraj

piękny i niezwykły.

 

Morze, góry

łąki, lasy

to mój świat.

 

Ojczyzna

to mój dom

podwórko i szkoła.

 

Ojczyzna

to moje życie.

 

Maciej Biernacki- klasa V

Polska

moja ojczyzna

piękny kraj.

Dziś jest niepodległa

i o tym pamiętam.

Choć nie zawsze było dobrze

Zabory, wojny

wzloty i upadki.

O tym nie zapominam.

Uczę się historii mojego kraju,

bo jestem Polakiem,

a Ojczyzna to moje życie.

 

Filip Tarnowski- klasa V

Polska

to mój i twój kraj.

To historie ludzi, którzy za ojczyznę walczyli

To historie ludzi, którzy za nią oddali swe życie.

Ojczyzna to przodkowie bohaterowie

dzięki którym możemy dzisiaj żyć

w kraju pięknym i niepodległym.

 

 

Michał Gołubiński- klasa V

Ojczyzna

mój kraj

z piękną historią

z uroczymi miastami

z cudownymi wioskami

Ojczyzna

11 listopada świętuje

powiewają biało- czerwone flagi

dzieci hymn śpiewają

i na lekcji o patriotyzmie rozmawiają

 

 

Anna Wesołowska- klasa VI

11 listopada

Dniem niezwykłym jest dla Polski

 

Ta data pamięci jest warta

bo nasza historia jest w niej zawarta.

 

Po 123 latach Polska niepodległość odzyskała

lecz blizna w jej sercu została.

 

Wielcy bohaterowie w tych czasach walczyli

na chwałę sobie zasłużyli.

 

Polaku mały, Polaku duży

niech Ci się ta wiedza przysłuży.

 

 

Gracjan Kadłub- klasa IV

Ojczyzna nasza

historia nasza

ziemia najdroższa z niewoli wyciągnięta.

Józef Piłsudski miał plany jak Napoleon Bonaparte

i ten plan został zrealizowany

Polska Niepodległa wróciła.

 

 

Alicja Wadlewska- klasa IV

Polska to Ja

Polska to Ty.

Polska

Ojczyzna- to nasz kraj.

Każdy mały i duży Polak ją zna.

 

Piękne ma barwy biało- czerwone,

flaga powiewa w naszą stronę.

 

Nasza Ojczyzno kochana i wspaniała

11 listopada jest Twoje święte

oddajemy Ci hołd

składamy serdeczne życzenia.

 

 

Bartosz Kita- klasa IV

Moja Ojczyzna

to ja i moja rodzina.

 

Moja ojczyzna jest piękna i cudowna.

Gdybyś szukał takiej drugiej,

to byś nie znalazł,

bo to taka, której nie ma na świecie.

 

W naszej ojczyźnie powiewa biało- czerwona flaga

biały orzeł na czerwonym tle dumnie rozłożył skrzydła

 

Polska

to kraina, która w sercu się zaczyna.